Durf jij?
Een inzicht delen dat jij pas na jaren hard werken kreeg?
Nou?
Durf jij jouw weekend op te offeren voor één artikel? Durf jij tips te delen die jouw dienst mogelijk overbodig maakt?
De meeste bloggers durven het niet
De meeste bloggers schrijven alleen over onderwerpen waar andere (grote) blogs ook over schrijven. En in die blogs geven ze precies dezelfde tips die de andere grote blogs ook geven.
Waarom zou je ook anders willen?
Het is makkelijk.
Je kan de hele creatieve fase – van onzekerheid en chaos- overslaan. Gewoon een standaard titel en een standaard formaat.
Het is veilig.
Basistips hoef je niet te verdedigen. Je beledigt niemand. En alle argumenten zijn al gepolijst. Door anderen.
Het is snel.
Je hoeft niet na te denken. Je hoeft te twijfelen. Je hoeft alleen op te schrijven wat je weet – of wat andere artikelen zeggen. Je bent in no-time klaar.
En het werkt?
Toch? Je ziet zulke artikelen namelijk vaak op populaire blogs. Die artikelen hebben ook honderden shares. Of ranken bovenaan in Google.
En ja. Het werkt ook bij grootste blogs…
Bij de top 3.
Maar daar hoor jij niet bij. Jij hebt geen tienduizenden volgers. Of duizenden backlinks. Jij kan je het gemak en de luxe van het behoren tot de top niet veroorloven. Toch kiezen de meeste bloggers voor deze stijl van bloggen. Het herkauwen van basisinformatie.
Beter bloggen? There is no shortcut
Die veilige keuze – van het nooit verder gaan dan nodig is – zorgt er voor dat de meeste blogs na een bepaald moment niet meer groeien.
Bloggen is dan eigenlijk niet meer dan het in eigen woorden zetten van andermans kennis geworden. Dan is iedereen die zinnen kan vertalen of verwoorden je concurrent.
Wij, bloggers, zijn gladiatoren
Een van duizenden die tegelijkertijd, met en tegen elkaar, strijden in een gigantisch Colosseum om de aandacht van de eliten en het publiek. Aandacht van jouw doelgroep. En aandacht van jouw peers.
Om op te vallen bij het publiek moet je beter zijn dan de rest. Of anders. Je moet sowieso alles geven. Elke keer. Elk gevecht. Elk artikel. Je moet zo je best doen voor elk artikel, je moet zo veel geven, dat je gegarandeerd teleurgesteld wordt in de hoeveelheid aandacht die het krijgt. Misschien wel een beetje boos.
ARE YOU NOT ENTERTAINED?!
Tot het moment dat het artikel wel eens de aandacht krijgt die het verdiend.
Het moment dat jouw naam scandeert door het Colosseum. Het moment dat de elite door enthousiasme gedwongen over jouw gevecht MOET beginnen als ze een collega tegenkomen. Het moment dat de keizer je persoonlijk wil ontmoeten en zegt; “Your fame is well deserved, [jouw naam]. I don’t think there’s ever been a gladiator to match you.”
Zakelijk bloggen is een strijd om aandacht
In de strijd, die zakelijk bloggen heet (of content marketing of SEO whatever), wint degene die het meest gemotiveerd is. Degene die het langst en het intensiefst heeft getraind. Degene die het meest ervaren is. Degene met een niet-te-evenaren-stijl. Een eigen stijl.
Veel bloggers starten met de gedachten dat bloggen automatisch voor meer klanten gaat zorgen. Je investeert tijd en je krijgt wat terug. Klinkt logisch toch? Maar nee. Zo werkt het niet. Het is geen baantje waar je tijd ruilt voor geld. Geen R.O.I. bij bloggen/seo/content marketing is ook een optie. Het komt waarschijnlijk vaker voor dan dat er wel een R.O.I. is.
Het is een strijd. Of nog beter. Het is een oorlog. Met vele verliezers. En maar een handjevol winnaars per niche.
Het ligt niet aan de intentie om beter te bloggen
Begrijp me niet verkeerd. De meeste bloggers willen wel ijzersterke artikelen schrijven. Misschien denken ze al dat ze het doen.
Maar de meeste mensen willen ook wat kilootjes kwijt. Tussen iets willen en de moeite nemen om iets te realiseren zit een groot verschil. In dat verschil sterven de meeste dromen. Er zijn altijd 2 wegen die je kan nemen.
- De makkelijke weg. De veilige weg. De zekere weg. De ik-ben-wel-tevreden-weg.
- En de weg die je eigenlijk zou moeten nemen. De onzekere weg. De weg waar falen mogelijk is.
En je weet zelf wel welke weg jij kiest. Bewust of onbewust.
Ik ga eerlijk zijn.
Ik kies vaak voor de makkelijke weg. Te vaak. En ik zou dat niet moeten doen.
- 6 afleveringen van een serie kijken in plaats van 2 afleveringen, sporten en wat lezen.
- De eerste twee uur van een dag beginnen met mailtjes, Twitter en andere afleidingen in plaats van beginnen met iets wat mij verder brengt.
- Toch niet bloggen, omdat …. redenen. Bullshit redenen.
- Die 3 matige pagina’s die hoog ranken negeren in plaats van uren besteden aan het verbeteren van de pagina.
Maar… het gaat niet zozeer om het aantal keer dat je voor de makkelijke weg kiest.
Het gaat om het aantal keer dat je bewust kiest voor de weg die je zou moeten nemen. Hoe vaker je dat doet, hoe meer controle je hebt over jouw leven, toekomst en succes.
Zekerheid is de vijand van groei
De eerste keer dat ik iets deelde dat in mijn ogen uniek was (was het achteraf niet), heeft het wel 30 seconden geduurd voordat ik – met tegenzin – op ‘Publiceren’ klikte.
Ik voelde me een beetje ongemakkelijk. Ik kon er namelijk ook een e-book van maken. Was ik eigenlijk ook van plan. En die e-book verkopen. Voor geld. Wil je geen geld Ruben? Nou? Maar ik deed het toch. Fuck it.
We who are about to die, salute you!
Er gebeurde daarna niet zo veel.
Tenminste. Ik had meer verwacht. Het blog had een handjevol meer shares dan gemiddeld. Als een blog iets tijdelijks was – iets wat na het publiceren weggegooid moest worden – dan was het de investering niet waard (gelukkig is dat niet zo). Maar ging ik door. Door met het pushen van artikelen naar een nieuw niveau. Om mezelf uit te dagen. Bloggen voor mij is ook zelfontwikkeling.
Achteraf een goede beslissing.
Waarom je meer energie moet steken om beter te bloggen
- Extra social shares
- Je investeert meer in promotie
- Je wordt beter in schrijven
- Meer links
- Meer expertise
- Compensatie
Extra social shares
Artikelen die logischer in elkaar zitten, grappiger zijn, beter onderbouwd zijn, een leuk verhaaltje hebben, de bezoeker aansporen, aanspreken en raken worden vaker gedeeld dan ‘normale’ informatieve blogposts. Meestal niet vaak genoeg, maar meer dan gemiddeld.
Je investeert meer in promotie
Hoe meer tijd en moeite je in een artikel steekt, hoe meer je snakt naar aandacht en erkenning voor het stuk. Hoe meer je snakt naar aandacht, hoe meer moeite je steekt in het promoten van het artikel.
Je gaat meer tijd steken in het verzinnen van een pakkende titel, omdat je weet dat de titel een artikel kan maken en breken. Je gaat het artikel vaker delen. Op alle social media netwerken waar je actief op bent. In plaats van het artikelen 2 keer delen op Twitter doe je het bijvoorbeeld 5 keer. Je gaat op zoek naar meer Linkedin groepen waar je jouw bericht kan delen.
En hoe meer tijd je investeert in het promoten van een artikel, hoe meer aandacht het artikel krijgt. Helaas onderschatten te veel bloggers het effect van promotie. Zonde. Eis die aandacht op.
Je wordt beter in schrijven
Deze weet je al. Je wordt beter in schrijven door meer te schrijven. Door intensiever te schrijven. Door te zwoegen en zweten over de eerste zin.
Als je jouw verhaal kwijt wilt – met unieke tips en persoonlijke verhalen – wil je dat je begrepen wordt. Je let meer op hoe je iets overbrengt. Welke woorden je gebruikt. En als je hier al bezig bent (bewust of onbewust) ben je al op het pad om een betere schrijver te worden. En het beter worden in schrijven en het overbrengen van een boodschap is niet iets waarvoor je als ondernemer kunt kiezen om niet te doen.
Het is iets wat je moet doen. Om de doelgroep te begrijpen. Om zijn taal te spreken. Om jouw boodschap over te brengen. Om naamsbekendheid te generen. Je hoeft geen schrijver te worden, maar beter worden in communiceren. En het beter worden in communiceren heeft een positief effect op je hele leven.
Meer links
Dit is geen belofte. Die kan ik niet maken. Het krijgen van kwalitatieve links draait om mensen, vaak jouw peers, die op zo’n niveau zijn dat ze durven uit te linken naar jouw artikel. Ik weet het. Het is eng. Straks help je nog iemand. Aan meer bezoekers of een hogere positie. Maar het is het waard.
Ik kan wel naar mezelf kijken. Naar wie link ik? Ik verwijs alleen naar artikelen die mij iets hebben bijgebracht (feit, opinie, how-to) of naar artikelen die mijn artikel perfect aanvullen (vaak zijn dit ook de artikelen die mij ooit iets hebben bijgebracht).
En de mate van het organisch verkrijgen van die o-so-precious-links bepaalt eigenlijk op termijn of jij de zoekresultaten gaat domineren of niet.
Meer expertise
Als je verder gaat dan de rest, bijvoorbeeld door een enorme how-to te maken of een blog te maken waar je publiekelijk afvraagt of de huidige regels kloppen- dwing je jezelf om je in het onderwerp vast te bijten. Om je erin te verdiepen. Om het beter te beheersen dan de rest, omdat je het dan beter kan uitleggen. Je wordt zo ook beter in je vak.
Compensatie
Als je iemand iets geeft, is die persoon sneller geneigd of voelt zich zelfs een beetje verplicht om iets terug te doen (reciprocity).
Als je echte kennis deelt, iemand echt verder helpt, dan is er een kans dat die persoon jou ook iets geeft. Aandacht. Een reactie. Een tweet. Een verwijzing. Of gewoon waardering. Alles kan jou verder helpen op jouw pad.
En stel je eens voor hoeveel jij kan leren als iedereen ook een stapje verder ging?
Hoe leer je beter bloggen?
Het gaat om kleine stapjes vooruit
Zelfs als je nu hard aan de slag gaat en een artikel maakt die uniek, meeslepend en leerzaam is, is dit geen garantie voor succes.
Nee. Waarschijnlijk gaat het in eerste instantie ook om een handje vol extra shares. Je gaat teleurgesteld worden. Mooi zo. Het gaat namelijk niet om het eindpunt. Niet om het direct maken van legendarische content. Nee. Dat gaat je ook niet lukken. Het gaat om de route er naar toe. Elke extra stap, elke investering, zorgt er voor dat jouw artikelen (en blog) een beetje succesvoller wordt.
En dat is ondernemen. Dat is marketing. Dat is het leven. Stapje voor stapje succesvoller worden. Er is geen shortcut.
Geef me actionable tips
Nee.
Dit blog is meer een betoog om meer aandacht te besteden aan duurzame content. Om blogs te maken met een unieke invalshoek. Een blog waar jouw persoonlijke verhalen en ervaringen in voorkomen (niemand anders heeft die). Een blog waar je tips geeft waar zelfs jouw peers en concurrenten van leren.
Geef me actionable tips!
Oke. Vooruit.
- Schrijf eens 10 koppen voor een artikel. Of 20. Of 3. Gewoon meer dan dat je nu schrijft.
- Besteed eens 8 uur aan een blogartikel. Of 30. Of geef jezelf geen tijdlimit. Pff ik werk al weken een uurtje hier en een uurtje daar aan dit artikel.
- Schrijf alles op waaraan je denkt in je eerste draft. Schrijf halve zinnen op. Losse woorden. Ideeen zijn vluchtig. Pas op dat je ze niet vergeet.
- Wijk je tijdens het schrijven van je punt af, omdat je alles opschrijft wat je denkt? Fuck it. Schrijf door. Misschien is die afwijking wel iets brilliant. Misschien heb je gelijk een begin voor een nieuw artikel. Misschien gooi je het weg. Who cares.
- Schrap na het sorteren van de informatie alles wat niets toevoegt. Of zet die dingen in een los bestandje, want schrappen is moeilijk. Ik weet het. Ik heb er nog steeds moeite mee. Misschien kan je die info voor een ander artikel gebruiken.
- Ga eens naar pagina 2 en 3 in Google wanneer je een onderwerp onderzoekt. Probeer verschillende zoekwoordcombinaties.
- Laat een onpartijdige vriend/collega – iemand die durft te zeggen als iets fout/matig is – jouw opbouwende en duidelijke feedback geven.
- Druk op een gegeven moment gewoon op Publiceren. Perfectie bestaat niet. Ontwikkeling gaat in kleine stapjes.
Of lees eens hoe andere bloggers schrijven. Ik ben namelijk een chaotische schrijver. De basis van dit artikel is bijvoorbeeld een afwijking van een afwijking. Andere bloggers zijn geordender. Probeer het allebei. Kijk wat bij jou past. Kijk wat werkt.
Pfff Ruben, maar dit kost moeite. Het lijkt wel op werk!
Klopt. En dat is het ook. Lastig werk.
Je hebt nu een keuze
- Nu heerlijk languit op de bank liggen om 6 series achter elkaar te kijken met een ijskoud biertje.
- Of nu een leeg Word bestand openen en moeite doen om iets wat je dwarszit of wilt vertellen over jouw vakgebied te verwoorden.
Durf jij het aan?