350 jaar geleden, toen ik ‘officieel’ met 000.nl begon, wou ik starten met een first round knockout.
Een vierdelige blogserie over de toekomst van SEO. Een serie die 000.nl op de kaart zou zetten.
Ik was toen iets langer dan een jaartje parttime met SEO bezig
Ik had eindelijk het gevoel dat ik het wel begreep. Ik zag het bos weer. En na het lezen van zoveel matige blogposts over onderwerpen, zoals keyword density en linkbuilding met startpagina’s, dacht ik: “Pfffff. Dit kan ik beter”.
SEO draait niet alleen om de zoekmachine. Het draait om de zoeker. De zoekervaring. En zelfs als keyword density en linkbuilding nu onderdelen van SEO zijn (dit was in 2011), dan zou dat niet zo zijn in de toekomst.
Dus ik schreef, schreef en schreef met plezier een volle week aan de blogserie
Ik schreef alles op wat ik dacht, wist en geloofde.
Ik betrad de onzekere wereld van ‘Oh, zou ik dit wel weggeven?’. Ik paste de blogs tig keer aan – de logica moest kloppen. Ik voegde mooie afbeeldingen toe – fuck die standaard stockfoto’s die je overal ziet. Het moest perfect zijn.
En dat was het, dacht ik. Het was het beste dat ik ooit had geschreven.
De optimistische-ik dacht dat de serie een paar duizend bezoekers op ging leveren
De pessimistische-ik zei: “Nah, bullshit. Waarschijnlijk 800 bezoekers. Misschien zelfs 500. We zullen zien.”.
Ik publiceerde de vierdelige blogserie verspreid over twee weken. Elk blogbericht deelde ik op Twitter en Google+ (ja, dat was toen nog een ding).
En? Wat leverde de vierdelige blogserie in een maand tijd op?
Vijftig bezoekers. Vijftig bezoekers in ruil voor tientallen uren werken aan iets waarvan ik dacht dat het mijn beste werk was. En ja, dat komt best hard aan.
Ach vroeger – die goeie oude tijd
Toen we nog wereldblind waren. Naïef en een tikkeltje arrogant.
De blogserie tackelde mijn hoogmoed. Het was een harde, maar rechtvaardige leermeester.
Ik leerde dat ik niet direct gouden bergen moet verwachten
Helemaal als een beginnende blogger. Ik moet mijn resultaten niet vergelijken met grote blogs. Ik moest juist blij zijn dat de blogserie meer bezoekers opleverde dan ‘normale’ blogartikelen – en ja, die leverden toen minder dan 10 bezoekers op.
Ik leerde dat het netwerk dat je hebt minstens even belangrijk is als de kwaliteit van jouw artikelen
Want tjah, er is geen hogere magische macht die sterke blogartikelen automatisch herkent en onder de mensheid verspreid. Nope. Helaas.
Het zijn mannen en vrouwen van vlees en bloed die het artikel vaak via via lezen en het artikel zo leerzaam, leuk of interessant vinden dat ze het willen delen aan hun volgers. En onderschat de drempel om te delen niet. Die is hoger dan je denkt.
Ik leerde dat je jouw artikelen niet moet vergelijken met de artikelen waarvan je denkt: “Ja, dat kan ik beter”
Dat is niet de juiste lat. Je moet vergelijken met het beste wat er is. Daar strijd je tegen.
En een les die ik pas veel later leerde: effort zonder skill (dus ervaring) levert niet zo veel op
Dat merk ik wanneer ik die blogserie nu teruglees. “Meh”, denk ik dan. En ik hoop dat ik over een paar jaar hetzelfde denk over de artikelen die ik nu schrijf.
Ook al stort je jouw hart en ziel in een stuk, dan betekent dat nog niet dat het goed is. En dat is een vervelende realisatie. Jij bent niet de rechter van kwaliteit. Dat is de lezer.
Het is een les die we vanzelfsprekend vinden bij andere skills:
- Als je met een hardloopwedstrijd mee gaat doen en alles geeft dat je in je hebt, dan verwacht je toch ook niet dat je wint?
- Als je veertig uur besteedt aan één schilderij, dan denk je toch ook niet dat het schilderij 5.000 euro waard is?
Nope. Je ziet, hoort, voelt en proeft direct de ervaring van de maker. Of het een beginner is of een professional.
Dat merk je minder bij SEO, marketing, copywriting en het ondernemerschap
Je kan alle juiste ‘elementen’ hebben en toch te kort komen.
We denken, bijzonder genoeg, dat we bij dit soort vakgebieden er wel komen als we de juiste trucjes, tips en systemen kennen. Dat oefenen niet nodig is.
Maar oefenen is nodig. Bij elk vakgebied.
“We all have 10,000 bad drawings in us. The sooner we get them out the better.” ― Walt Stanchfield of Chuck Jones (attributie is een bitch).
Waarschijnlijk zijn je eerste tig (SEO/blog)-artikelen of ondernemersideeën ook van matige kwaliteit. Ook al denk je dat niet (omdat je alles hebt gegeven) en heb je honderden tips naast je (uit blogs, cursussen en boeken).
We moeten ons realiseren dat wanneer het niet lukt in het begin, dat niet betekent dat het nooit gaat lukken
Te kort komen is niet altijd negatief. We moeten herleren dat sommige dingen tijd kosten. Niet alles wordt sneller.
Dit betekent ook niet dat je in het begin enkel voor kwantiteit moet kiezen. Nee. Elke keer als je het maximale geeft, elke keer wanneer je het onbekende betreedt, groei je. Hoe vaker je het doet, hoe harder je groeit. Ja, het creëert meer groeipijn. Je wordt constant geconfronteerd met het te kort komen. Maar het is de snelste manier om te groeien.
We moeten hetgeen wat we willen bereiken zo graag willen dat we niet bang zijn om een tijdje niet zo goed te zijn. We moeten juist de beginperiode gebruiken om schaamteloos te experimenteren. Door te vallen en opstaan je eigen stijl te vinden.