“In expert tennis, 80% of the points are won, while in amateur tennis, 80% are lost. The same is true for wrestling, chess, and investing.”
Erik Falkenstein
En dit is ook zo bij marketing, schrijven en het ondernemerschap.
De reden dat iemand niet slaagt, is bijna altijd te wijten aan het missen, negeren of het verwaarlozen van de basis.
Het komt niet omdat die persoon te weinig winnende moves maakt. Want alles wat je moeizaam wint met een geniale move, verlies je tig keer zo makkelijk als je iets basics vergeet.
Zo slagen 90% van de professionele handelsfondsen er niet in om over de lange termijn beter te presteren dan goedkope, passieve en gediversifieerde indexfondsen.
Het is waarschijnlijk niet slim om te handelen met het idee dat jij die ene uitzondering bent – waarvoor de basis niet geldt.
In een wereld met uitschieters, specialisme en een constante drang naar ‘het nieuwe’ wordt de basis makkelijk vergeten en verwaarloosd. De basis is niet interessant. Het klinkt zo vanzelfsprekend dat we er van uit gaan dat we het al doen. Maar kennen is niet beheersen. En kennen is ook niet doen.
Bij elke skill zijn er een drie tot twaalf kernzaken. Kernzaken die 80% van het resultaat bepalen.
Daarom hamer ik in het begin in al mijn cursussen vooral op die kernzaken. Ik probeer ze te benoemen, in een fris daglicht te zetten en te laten zien hoe je de basis naar het volgende niveau brengt.
Het lastigste is om het niet over te laten komen als iets voor beginners – iets dat je kunt overslaan als je het al een beetje kent, maar als het kloppend hart. De kern waar al het succes in die niche uit vloeit.
Zolang je niet bij de top 5% hoort, win je meer door (grote) fouten te voorkomen.
Het oppakken en versterken van de basis kan je tientallen of honderden procenten laten groeien, het leren van een nieuw handeling, trucje of een uitzondering meestal maar met een paar procent.
Dit geldt voor elke skill. Voor het maken van een goede pasta. Voor het ontwerpen van een gebruiksvriendelijke website. Voor het schrijven van goede code. En voor schrijven.
Bij het beter leren schrijven leer je meestal de basis te ontwikkelen door eerst je schrijfwerk eerst uit te kleden – je mag je hoed ophouden.
Het doel is dan dat de tekst niet opvalt. Het accelereert en stimuleert niet, maar nog belangrijker: het remt niet. De lezer blijft niet hangen op deftig taalgebruik, gapen bij een cliché, zuchten bij fluf of vraagtekens zetten bij het excessief gebruik van uitroeptekens.
Je focust je op het voorkomen van fouten.
En minder complexiteit, terwijl je niet de inhoud opoffert, is de makkelijkste manier om minder fouten te maken. Kortere artikelen met maar één aha-moment, korte paragraven, korte zinnen en korte woorden.
Je moet leren dat je niet alles uit hoeft te leggen. Je moet de lezer niet onderschatten, de lezer is zelf vindingrijk en anders kan een simpel linkje voldoen. Je hoeft niet alle mogelijke voordelen te noemen. Of toepassingen. of tips.
Je laat de inhoud het zware werk laten doen
Je blijft in het begin – of gewoon altijd – bij het belangrijkste en het meest verrassende. Want iets interessant vinden om te vertellen en iets complex begrijpelijk overbrengen is al lastig genoeg.
Pas wanneer je tekst naakt is. Dan mag je de tekst weer aankleden. Langzaam. Met controle. Waarbij elke aanvulling een doel heeft. Iets begrijpelijker, iets leuker, iets energieker, iets persoonlijke, iets overtuigender.
Het leuk aankleden en opmaken van de tekst komt leuker, spannender, effectiever en meer professioneel over bij de schrijver. Ik snap het. Dat is ook de reden dat men de basis verwaarloost. Begrijpelijk. Maar dit geldt niet voor de lezer. De mooiste zin kan teniet gedaan worden door een simpele fout of een saai inzicht.
Echte kwaliteit zit in minder beter te doen. Niet constant meer doen.
Wat vormt de kern van jouw niche? Jouw skills? Van marketing? Van het ondernemerschap?
En ben je daar nog mee bezig? Doe je nog de dingen die voor succes hebben gezorgd? En wanneer was de laatste keer dat je de basis hebt aangescherpt?