Aandacht is de rode draad in het verhaal waarin we marcheren naar de poorten van het brein, om die te belegeren en onze plek onder de herinneringen op te eisen.
Zonder aandacht kun je niet vertellen wie je bent, wat je doet, waar je voor staat, wat je anders maakt, dat je te vertrouwen bent en dat je een leuk persoon bent om samen mee te werken.
Hoe maak je content minder saai?
Je kunt twee kanten op: doe interessante shit en maak saaie shit interessant
Ik las laatst een draadje op Twitter over iemand die in 2009 besloot om een klein zeilboot te kopen, zodat hij met een vriend in de zomer in het Caribisch gebied kon varen. Hij huurde een 70 jarige dakloze via Craigslist in die zei dat hij goed kon varen (kon die niet echt) en vertrok. Dat was het begin van een chaotisch avontuur van vier jaar met drank, eilandhoppen, orkanen, backpackers, politieaanvaardingen, relaties en omkopingen.
Totaal onverantwoord, compleet meeslepend. Het is een avontuur waar hij zijn hele leven duizenden keren naar toe kan verwijzen: “Ooooh yeah, that reminds me of the time I was locked up in a Venezuelan prison.”
Maar even interessant, en misschien een tikkeltje toegankelijker, kan een-tweetje aan de keukentafel zijn
Tussen man en vrouw. Vader en zoon. Of een bekentenis. Een trap tegen een gevestigd idee. Of het kiezen van een ongewone vijand.
Seth Godin zei in een blogartikel uit 2013 boring is een attitude, not the truth. Dat klopt. De brandende overtuiging en energie van een gedreven geoloog neemt je 100% mee in een verhaal die hij heeft over een doodgewone steen. Energie is besmettelijk.
Iets met tegenzin doen is saai
Gaan voor een kleine voldoende is saai. Het minimale doen wat er van je verwacht wordt is saai. Niemand wint.
Als jij niet enthousiast bent om het te doen, waarom verwacht je dan dat de ander enthousiast is dat je het hebt gedaan? Bij marketing bestaan er geen participatiepunten.
Vaak is het niets meer dan mentaal een knop omzetten
Bekijk het anders. Maak er een uitdaging van. Maak het leuk. Geef alles. Slide op je sokken door de huiskamer net als Tom Cruise in de film Risky Business met een koptelefoon op en een stofzuiger in je handen.
Ik las ooit ergens: Never give a short or sharp answer in ordinary question/conversation. Wat als je dat eens probeert? Wat als je een levendig antwoord geeft op elke hoe gaat het?
Hoe gaat het?
Goed! Ik ga zo een nieuw recept proberen uit …
Hoe gaat het?
Top. Ik zag laatst te denken aan de vraag…
Geef ongevraagd je mening over iets. Wees je eigen hypeman, of die van de ander – nog beter. Geef een zwakte bloot. Vertel over die ene slechte film die je gister hebt gezien. Overdrijf met alles lichtelijk. Maak de wereld iets kleurrijker. Iets scherper. Iets meer crispy. Dat verdienen we wel.
In college, a journalism professor gave me the best advice when it came to interviewing/getting to know people: “No one’s inherently boring. If they’re boring, it just means you haven’t asked them the right questions yet.”
via @polina_marinova_
Wat als je alle small talk interessant moet maken? Wat als je elke keer iets nieuws moet leren? Over de wereld of de ander persoon. Het traint jouw wit. Jouw ‘quick on the feet’-thinking. En het maakt doodnormale gesprekken iets levendiger. Leuker. Interessant. Met dezelfde skills kun je doodsaaie artikelen en alinea’s tot leven wekken.
Napoleon Hill zei: If you cannot do great things, do small things in a great way, een goede manier om het leven te benaderen.
Neem de HEMA
Het is een eigenlijk een vrij normale winkel.
Maar het barst van de persoonlijkheid. Ze nemen zichzelf niet te serieus. Ze maken grappen. En ze hebben een gimmick die niets met de winkel te maken heeft – de Hema rookworst. Ze zijn de IKEA, met hun humor en gehaktballetjes, van Nederland.
Ik heb bijvoorbeeld geen beeld bij de Bruna of de Blokker.
Je houding veranderen is één manier om interessant te worden. De manier hoe je iets ziet en benadert. Houding is een soft skill. Iets dat je kunt leren en trainen, je bent namelijk het verhaal dat jij jezelf vertelt.
Om interessant te zijn moet je interessante shit doen
Alles wat je zou willen (hebben meegemaakt), misschien in een ander leven, is interessant.
Drie keer per week naar de sportschool gaan is niet interessant (wel goed voor je!). Tien marathons lopen in tien hoofdsteden wel.
Het mooie van de mens is dat we mee kunnen leven. We kunnen ons in de schoenen van anderen plaatsen. We zijn van nature nieuwsgierig naar nieuwe informatie en ervaringen van anderen. Maar we hoeven niet perse alles zelf mee te maken.
What I’ve realized, which I think a lot of us forget sometimes, is that people live vicariously through you.
Christopher Curtis
Noah Tavlin heeft ooit alle TedX video’s gezien (meer dan 500) en daar een blog over geschreven. Mijn interesse had hij met die titel direct te pakken. Ik weet niet of ik al die video’s wil zien, maar ik zou het wel gedaan willen hebben. Of zoals de bekende moderne filosoof Sweet Brown in 2013 zei: Ain’t nobody got time for that.
Iedereen heeft wel een aantal dingen die interessant zijn
We moeten, zoals de journalistiek docent van Polina zei, gewoon de juiste vragen stellen. Misschien weet je niet van jezelf wat interessant is – omdat het voor jou niet interessant is, maar doodgewoon.
Alles wat afwijkt van de basis, alles wat jij viert en waar jij je voor schaamt, is interessant voor de ander. Elke levensles – hoe hard het ook was om die te leren. Elk groot project. Vreemde baan. Elke uit de hand gelopen hobby.
- Heb je ooit een totaal andere baan gehad? Vind een manier om dat gebruiken.
- Heb je ooit een wereldreis gemaakt? Dan heb je vast honderden verhalen, interessante mensen, inzichten uit culturen die je kunt gebruiken.
Laat andere mensen door jou leven. Net zoals we een beetje door de mensen die wij volgen op social media leven. Je moet leren om hetgeen wat jou anders en interessant maakt in jouw werk te verwerken. Dat kost moeite. Dat kost tijd. En dat kost durf – want dat betekent dat je meer van jezelf moet laten zien.
Maar wat als ik saai ben?
Stel, je bent letterlijk Jan Modaal. Het ultieme gemiddelde. Dan is dat ook niet het einde van de wereld, maar tijd voor een vers begin. Dan is het tijd voor een project. Een missie.
Neem Ryan Holiday en zijn duik in de wereld van Stoicism. Hij heeft de boeken van Marcus Aurelius, Seneca, Epictetus bestudeerd. Zijn boeken zitten vol post-its, markeringen en opmerkingen in de marge.
En daar schreef hij over. Tientallen artikelen. Waarschijnlijk honderden. Hij distilleerde concepten, groepeerde ze, gaf uitleg en zijn eigen mening. Hij gebruikte quotes uit de boeken en gaf moderne voorbeelden. Hij deelde eigen ervaringen, successen en mislukkingen.
Hij las en schreef zich interessant. Want waarom zou iemand stoffige boeken die 2000 jaar oud zijn lezen als iemand dat al voor je heeft gedaan, alle saaie shit weg heeft gelaten en alles in een nieuw jasje heeft gestoken. Uit die expertise en inzichten rolden meerdere bekende boeken, zoals: Ego is the enemy, The Obstacle is the Way, Stillness is the Key en The Daily Stoic.
Je kunt hetzelfde doen wat Ryan Holiday gedaan.
Word een wandelende bibliotheek
Bestudeer alles van een auteur. Bestudeer een kleine niche. Bestudeer specifieke websites. Bestudeer projecten. Bestudeer een bekendheid. Bestudeer iets uit het verleden. Of een gerelateerde complementeer niche.
Noteer elke sterke zin. Elk goed verhaal. Elke originele insteek. Elke inzichtvolle quote. Elk goede grap. Elke bijzondere feit. Elke toevalligheid. Elke bijzondere confrontatie.
Alles is munitie in jouw strijd om op te vallen.
Maak een hele database vol. Mapjes vol mapjes. En maak daarna dingen waarbij je constant connecties probeert te maken met wat je hebt opgeslagen. En sprinkel het door alles wat je zegt en schrijft.
Of doe een groot project
Jennifer De Walt heeft zichzelf in 2013 ooit webdesign geleerd door 180 dagen 180 websites te maken. Maaike Wind heeft geschreven over hoe ze haar studieschuld van 50.000 heeft afgelost. Ik herinner mij ook filmpjes van kappers die daklozen een gratis knipbeurt geven en ze een beetje leren kennen.
En het hoeft allemaal niet zo groot en bombastisch. Het moet gewoon iets zijn wat anderen zouden willen doen, maar net te lastig of tijdrovend is om te doen.
Om op te vallen moet je anders doen en anders denken. Beiden zitten 100% in jouw cirkel van invloed.