Ik weet nog niet hoe dit blog zich gaat ontvouwen.
Ik heb alleen twee ideeën die vaag gerelateerd zijn.
Die relatie wil ik, al schrijvende, onderzoeken. Waarbij ik mijn gedachten achterna hobbel. En alles opschrijf. Met zijsprongetjes en al.
Het blijkt slow-blogging te heten.
Slow-blogging is het gaan op een ontdekkingsreis
Een onzekere ontdekkingsreis omdat er geen orde, structuur of een eindbestemming is.
Het is rommelig, tijdrovend en een beetje vies.
“Slow-blogging often starts with an idea. You begin somewhere without being sure where you’re going to. You work with only a vague outline or no outline at all. You order your thoughts while writing. You explore new ideas and unknown structures. You surprise yourself with your conclusion.” – Henneke Duistermaat
Slow-blogging begint met een idee. Iets wat uniek is (in jouw ogen) en mogelijk bruikbaar.
Tijdens het slow-bloggingproces onderzoek je terwijl je blogt of het initiële creatieve idee blijft staan als je het door elkaar rammelt met allerlei vragen.’. Je vraagt 5x waarom? Daarna nog een paar keer hoe? Wat dusjes en een handjevol so-what’s? Soms blijft het idee staan. Soms evolueert het idee in iets groters. Soms in iets heel anders. En soms sterft het.
“You effectively need to grill yourself on your own assumptions and expectations of how you think this particular idea or industry or content marketing approach is going to go. Then you need to effectively try to disprove yourself. There is no fault or crime in being wrong, as long as you find out you’re wrong before it’s too late.“ – Brain Clark
Slow-blogging is als het maken van een gerecht waar maar 1 ingredient vast staat
En al dolende door de supermarkt (wat je doet door onderzoek te doen op het internet of in boeken) bepaal je wat voor een gerecht je gaat maken.
Het kan een gerecht worden waar het eerste ingrediënt het hoofdingrediënt wordt, zoals een avocado in een avocadosalade. Maar het kan ook zijn dat het ingrediënt maar een kleine rol gaat spelen in het uiteindelijke gerecht.
Hoe een boekje over architectuur zorgde voor een creatieve ontdekkingsreis
Een kleine maand geleden kocht ik het boekje ‘101 Things I Learned in Architecture School’.
En architectuur doet me niet zo veel.
Ik kocht het boekje omdat ik het in een lijstje zag staan van aanraders van een Engelstalige blogger die blogt over het ondernemerschap.
Al lezende onderstreep ik interessante quotes, gedachten en ideeën om ze zo makkelijker terug te vinden en ze te onthouden.
Soms schrijf ik wat in een hoekje. Een ongefilterde gedachte. Een brain fart.
Soms gebeurt er meer.
Maar oke. Zo wordt er bij mij een idee geboren. En je ziet dat het krijgen van idee niet direct betekent dat ik het kan verwoorden. Want we denken niet in woorden.
Slow-blogging is het proces om ideeën beter te begrijpen en te verwoorden.
Dat het idee groeit van wat losse woordjes en wat pijltjes naar een iets gestructureerde format waar ook alle puzzelstukjes die nodig zijn om de puzzel te maken, zichtbaar zijn. Deze tekst was het laatste puzzelstukje voor mij (voor deze puzzel).
“Properly gaining control of the design process tends to feel like one is losing control of the design process. Being genuinely creative means that you don’t know where you are going, even though you are responsible for shepherding the proces.”
Creativiteit is het accepteren van de onzekerheid van het creatieve proces.
Het is geen uniek idee. Maar zonder een idee te hebben en te begrijpen kan een idee geen invloed op je hebben. Zonder het creatieve proces te begrijpen, zal ik nooit het maximale uit mezelf kunnen halen.
Dit blog is dus een ontdekkingsreis om creativiteit en mijn creatieve proces beter te begrijpen.
De kracht van slow-blogging
De kracht van slow-blogging is dat de bestemming niet bekend is.
Bij slow-blogging draait het om de reis. Om het proces. De weg is de bestemming. Het blog is een logisch bijproduct van de reis en niet zozeer het doel.
“Slow Blogging is a rejection of immediacy – Todd Sieling
2 redenen om aan slow-blogging te doen
- Innovatie
- Diepte content
Innovatief zijn is geblinddoekt rennen
Innovatie is ontwikkeling. Je ontwikkelt je door nieuwe dingen uit te proberen. Slow-blogging is een manier die je dwingt om dingen te ontdekken. Door de diepte in te gaan. Zonder te denken over waar je naar toe wilt. Of moet. Dat zoek je onderweg uit.
Verder leer je door slow-blogging jezelf en jouw ideeën te begrijpen. En pas als je iets kan uitleggen, begrijp je het zelf (en bloggen is eigenlijk je eigen gedachten uitleggen).
Hoe maak je diepte content?
Diepte content is content dat zich onderscheidt.
Je kunt je onderscheiden op grootte (handleiding met honderden how-to’s) en op vorm (een bestaand principe zo begrijpelijk mogelijk uitleggen (via een videoanimatie bijvoorbeeld)).
Het nadeel is dat het vaak veel geld en tijd kost. En dat men door dezelfde hoeveelheid geld (of meer) er tegenaan te gooien, jou kan overtreffen.
Je kan je ook onderscheiden op inhoud.
Een thought leader worden. Iemand die zich richt op ontwikkeling (en het delen van ontwikkelingen). En dit doe je door meer ideeën te krijgen en begrijpen.
Waarom je niet alleen moet ‘slow-bloggen’
Het resultaat van slow-blogging is niet goed meetbaar.
Een lijstje met 23 tips kan evenveel shares krijgen als een ‘slowblog’. Een lijstje met 23 tips kan je optimaliseren voor Google en slowblogs minder goed, omdat je geen controle hebt over wat het blog wordt. Je hebt geen structuur. En men zoekt niet, via Google, op ideeën, maar op vragen.
Daarom blog ik maar 50% van de tijd zo en niet 100%.
Het enige wat je aan slow-blogging hebt (buiten zelfontwikkeling (wat eigenlijk al reden genoeg moet zijn)) is dat lezers je meer als autoriteit zien. En wat mensen van jou vinden is niet goed meetbaar.
Maar stel jij gaat een weddingplanner inhuren. Ga jij dan voor een weddingplanner waarvan jij;
- 3 standaard artikelen hebt gelezen met “10 tips voor…” en “14 foto’s van”-artikelen of
- waarvan jij 1 long-read hebt gelezen over de psychologie achter de perfecte bruiloft met foto’s, onderzoeken en voorbeelden?
De meeste blogs willen als fastfoodrestaurants zijn
De blogwereld kun je vergelijken met de culinaire wereld.
Er zijn een paar franchises die een groot deel van de markt op zich nemen. De Mac Donalds, de Burger King, de KFC etc. Omdat ze zo groot zijn moet alles zo gestructureerd, gestandaardiseerd en snel mogelijk.
De blogs die de marktleiders produceren zijn als Big Mac’s, Whoppers en KFC buckets.
Er zit geen passie in, geen persoonlijkheid en niets wat je niet verwacht.
Maar het is wel lekker (makkelijk).
Als je het af en toe doet dan. Want zulke blogs vullen eerlijk gezegd niet. Ze zijn niet voedzaam. Top-12-tips-blogs vullen de honger naar kennis niet. Maar ze blijven groot omdat men populariteit als aantrekkelijkheid ziet.
Veel blogs proberen fastfoodrestaurants na te doen
Ze willen goedkope hamburgers verkopen naast een grote Mac Donald’s waar men goedkope Big Mac’s verkoopt.
Maar niemand gaat naar knock-off. Als blog moet je niet als de grootste willen zijn. De grootsten zijn vaak on-origineel, sloom, van lage kwaliteit en log.
Je moet je specialiseren. Je moet het persoonlijk maken. Je moet al jouw kennis, passie en liefde in jouw restaurant en gerechten stoppen.
Jij moet het kleine sfeervolle Italiaanse restaurantje willen worden, dat dag in en dag uit is volgeboekt.
Hoe krijg je meer creatieve ideeën?
Slow-blogging begint met een creatief idee. Laten we dus beginnen met hoe we aan zulke ideeën komen
Creativiteit is het creëren van nieuwe koppelingen tussen bestaande stukjes informatie. Dat 1 + 1 = 3 verhaal.
Om meer ideeën te generen kun je drie dingen doen;
- Meer informatie innemen
- Het stimuleren van de transformatie van informatie naar ideeën
- Het noteren (en accepteren) van de ideeën die je hebt
3 vrij makkelijke manieren die je jezelf kan aanleren.
Meer informatie innemen
Hoe meer jij je verdiept in een onderwerp, hoe meer feiten en ideeën je tegenkomt en hoe meer kans er is op een koppeling.
Klinkt simpel. Is het niet.
Je moet van het verzamelen van nieuwe zinvolle informatie een gewoonte maken. Dit betekent lezen en onderzoeken.
“Building a pool of raw material to draw on from which to make new combinations and enhancements is the first step in generating new ideas for product and business development.” – James Webb Young
Het stimuleren van de transformatie van informatie naar kennis/ideeën stimuleren
Creatieve mensen zijn mensen die zich hebben aangeleerd om bewust (en daardoor ook onbewust) koppelingen te maken. Het zijn de mensen met vragen. De mensen die de wereld proberen beter te begrijpen. En de realititeit te verklaren.
Dit bleek ook uit onderzoek van Allen Braun en Siyuan Liu. Ze hebben de hersenactiviteit gemeten van rappers die aan het freestylen zijn. Het bleek dat het deel van het brein dat betrokken is bij dagelijkse beslissingen minder actief wordt en dat het ‘medial prefrontal cortex’-gebied extreem actief werd als rappers aan het freestylen zijn (en dat is creativiteit in de puurste vorm).
Dit ‘medial prefrontal cortex’-gebied is verantwoordelijk voor associatie, emotionele reacties en het begrijpen van context en events. Dus loslaten, associëren en niet te veel rationeel nadenken (dat komt later wel).
Hoe train je dit? Door jezelf vaker af te vragen waarom iets zo werkt of wat de invloed van iets kan zijn. Door te proberen het door de ogen van iemand te zien.
Als jij begint, zal je onderbewuste volgen. Accepteer de fouten of vreemde associaties van je onderbewuste.
Vermoord niet elk wankel idee met rationaliteit. De meeste ideeën moeten groeien. Ze moeten hun plek nog vinden. En ze kunnen pas groeien wanneer ze de ruimte krijgen.
Zorg dat je een bewuste en onderbewuste een tag team worden die samen de wereld proberen te verklaren.
Er is ook een grote correlatie tussen het verlies van remmingen en creativiteit.
Je bent creatiever wanneer je minder rationeel denkt.
Dit gebeurt onder andere als jij je slaperig voelt en als jij aan het hardlopen bent. Maar ook met een paar drankjes op (tot een bepaalde hoeveelheid natuurlijk :).
Hier nog een interessante slideshare van Mark Johnstone met het onderwerp “How To Produce Better Content Ideas”.
Het noteren (en accepteren) van de ideeën die je hebt
Creativiteit is als surfen
Ideeën komen als golven. Je kan ze voelen aankomen. Kleine golfen. Grote golfen.
Ze komen en gaan even makkelijk. Als je ze niet pakt, zijn ze weg. Een golf komt nooit terug. Je leert surfen door kleine golfen te pakken. Je leert het snelst surfen door er zo veel mogelijk te pakken.
Iedereen heeft ideeën. Maar we vergeten te vaak hoe fragiel ideeën zijn en hoe makkelijk ze breken. Je moet ideeën leren identificeren. Je hebt ze vaker dan je denkt. Je moet ze opschrijven om ze te vereeuwigen.
Koop een notitieboekje. Begin een document op je laptop voor ideeen. Gebruik je notities in je telefoon.
Schrijf elk fucking idee op.
“..When you start on something that’s fundamentally creative, don’t bring the old critical mind in too quickly. Let the thing fall, find out when it is. And then, by all means, bring hare brain in to evaluate them, because you’ll get ideas, but not all of them will be good.” – John Cleese
Ideeën zijn als LEGO-blokjes
Je hebt kleine blokjes, grote blokjes en hele vreemde blokjes.
Meerdere blokjes kunnen iets groots worden. En het staat nooit vast wat iets wordt. Dat weet je nog wel van vroeger. Hoe groter je collectie aan LEGO-blokjes is, hoe groter en beter het idee kan worden. Hoe groter de kans is dat het uniek is.
Begin met het verzamelen van blokjes. Elk soort blokje. Klein. Groot. Misvormd.
Wordt een ideeënverzamelaar.
Van creatieve idee naar een blog
Slow-blogging is de tijd nemen om een idee zo goed mogelijk te begrijpen en te presenteren, zodat jouw lezers op dezelfde manier over jouw idee denken als jij denkt. Met dezelfde overtuiging en passie.
‘It’s not about doing things in slow motion, but rather taking time for depth and storytelling. It’s about aiming for quality over quantity. It’s about taking time for reflection and creative restoration.” – Slowing Down (with Emma and Erin) – Lisa Sanchez
Het is een proces waar je fouten moet maken om verder te komen.
Mijn chaotische blogproces
Ik heb wel vaker gezegd dat ik een zeer chaotisch blogproces heb.
Ik heb wanneer ik ‘slow-blog’ minstens 5 keer de gedachte: “Ruben, Ruben, Ruben. Waar ben je toch allemaal mee bezig?” en de neiging om te stoppen. En toch blijf ik doorgaan, omdat ik weet dat het uiteindelijk wel goed komt.
Mijn grootste fout die ik zelf altijd maak (en bij deze post ook) is dat ik niet met het einde begin. Eerst uitzoeken wat je precies wilt vertellen. Zelfs als ik mij nu afvraag wat is het hoofdpunt precies wat ik wil overbrengen dan haal ik mijn schouders omhoog. Misschien dat men meer moet slowbloggen. Nee. Niet echt. Euhm dat chaos in het blogproces juist goed is. Ik weet het niet.
Als jij zorgt dat je dit eerst uitzoekt, dan bespaar je tijd. Enorm veel tijd.
Maar ok. In het begin van mijn blogproces – de eerste paar uur – schrijf ik alles op wat ik kan bedenken en vinden over het onderwerp.
Hoe minder ik van een onderwerp weet, hoe meer onderzoek ik doe.
Dit document wordt dan steeds groter en groter.
Hoe meer informatie je verzamelt, hoe meer ideeën je krijgt.
Achteraf halen de meeste ideeën het blog niet, omdat ze niet goed genoeg zijn of niet in dit blog passen. Maar hoe meer informatie en ideeën je hebt verzameld, hoe makkelijker het is om iets unieks te vinden.
En pas na een paar uur (soms zelfs dagen) heb ik een vaag idee hoe het blog wel zou kunnen worden.
Ik teken de flow vervolgens vaak uit in mijn notitieblokje, begin alles op volgorde te leggen en probeer de lege gaten in te vullen.
Vervolgens kijk ik al schrijvende welke onderzoeken, quotes en gedachten in het blog komen (en welke niet).
Wanneer het formaat van het blog duidelijk is, plak ik alles in WordPress en bouw ik verder.
Vervolgens doe ik nog tientallen revisies (ik zit nu op 53) om ideeën net iets duidelijker uit te leggen, om het verhaal iets vloeiender te maken.
Op een gegeven moment moet je wel zeggen ‘het is klaar’. Perfectionisme is namelijk ook een vijand van creativiteit.
Je moet de chaos in het blogproces toelaten om iets nieuws – iets unieks- te kunnen creëren.
Met dank aan Nicky Corts (NickyPent.nl – Publiciteit tips) voor het controleren van de tekst op spel- en grammaticafouten.
“You must have chaos within you to give birth to a dancing star.” ― Friedrich Nietzsche[/pullquote]