Ondernemen wordt vaak als een status gezien, zoals samenwonend.
We hebben dan direct twee stereotypen in ons hoofd: de freelancer en de geboren ondernemer.
De freelancer zien we als een ondernemer die rond 10 uur in een koffietentje gaat zitten met zijn laptop, een bak koffie bestelt en vervolgens een halve dag werkt aan zijn website of aan wat opdrachten. We denken dat die persoon net rondkomt en eigenlijk op zoek is naar een passende baan en dit in de tussentijd doet.
De geboren ondernemer zien we als iemand die, tjah, gebroed is voor het ondernemerschap. Op haar vijfde verkocht ze limonade aan de weg, toen ze negen was handelde ze flippo’s op school en toen ze viertien was betaalde ze haar vriendjes en vriendinnetjes om haar krantenwijk te doen. We zien iemand met charisma en zelfvertrouwen. Iemand met hustle en een ‘Let’s-go-go-GO!’-mentaliteit.
98% van de ondernemers behoort niet tot een van de stereotypes, maar ja, zo werken stereotypes nou eenmaal. Het probleem met stereotypes is dat men naar het stereotype gaat gedragen.
En daar moet je als ondernemer van afstappen. Je moet niet denken dat je in een creatieve omgeving moet zitten om iets creatiefs te doen. En je moet ook niet denken dat jij je moet voordoen als een charismatische extrovert vol zelfvertrouwen die de hele dag het voetpedaal maximaal indrukt om ‘succesvol’ te worden.
Misschien moeten we de sexyness van het ondernemerschap eraf slijten
De meeste ondernemers werken niet superweinig of superveel uur. Ze werken wel soms superweinig en soms superveel. Ligt aan de situatie. Ze hebben ook niet die ‘ultieme’ vrijheid die men denkt dat ze hebben, omdat ze nog steeds verantwoordelijkheden hebben (meer zelfs dan als werknemer), waardoor ze zichzelf regels moeten voorleggen om productief te blijven. En bij de meeste ondernemers staat ‘het aannemen van (meer) werknemers’ niet op het verlanglijstje.
Ondernemen is gewoon een baan. Een baan waar ‘showing up’ het belangrijkste is. Het maakt niet enorm uit wat voor persoonlijkheid je hebt en hoe ‘intelligent’ (qua IQ) je bent. Het draait vooral sociale intelligentie en de manier waarop je jezelf kan managen. Luisteren en jezelf aan de juiste dingen te laten werken. Bouw niet de onderneming die je denkt die je moet bouwen op de manier zoals je denkt dat het hoort. Bouw een onderneming die bij jou past.
Verder vergeten we snel dat ondernemen ook een vak is
En dan bedoel ik er niet mee, ‘Oh, je moet het kunnen”. Nee. Ik bedoel, “Je moet het leren’.
Ondernemen is niet alleen, ‘doen wat je als werknemer voor een baas doet, maar dan voor klanten’. Nee.
- Je bent verantwoordelijk voor productontwikkeling (een doelgroep kiezen, onderzoeken en een product/dienst helemaal uitdenken en uitwerken).
- Je bent verantwoordelijk voor marketing (Hoe krijg je bezoekers? Hoe word je onthouden?)
- Je bent verantwoordelijk voor sales (Wat wilt de bezoeker nou echt? Wat zijn de drempels? Hoe gebruik je ethos, pathos en logos in balans om het vertrouwen van de persoon te winnen?)
- Je bent verantwoordelijk dat de administratie goed wordt bijgehouden.
- Je moet je eigen website (laten) maken en beheren.
Bijna elk punt, zoals een website ontwikkelen/onderhouden, sales, SEO, bloggen en administratie is letterlijk een vak apart. En in elk vak moet je als kleine ondernemer goed in worden. Het alleen maar goed zijn in jouw vak – de dienst die je aanbiedt – is niet, ik herhaal niet, genoeg om ‘succesvol’ te worden. De rest is minstens even belangrijk. Waarschijnlijk zelfs belangrijker.
En is dit dan wat het betekent om een ondernemer zijn?
Een combi van het bepalen hoe jouw onderneming eruit komt te zien en het worden van een jack of all trades, and a master of one?
Nee. Het zien van ondernemen als een vak is belangrijk. Erg belangrijk. Ik heb er zelfs een cursus over. Maar het is niet het allerbelangrijkste.
En dat is het leven van de ondernemer. De tocht zonder einde zelf.
Weet je waar het om draait?
Het draait om dromen, twijfel, trots, onzekerheid en beetje bij beetje vooruit kruipen. Het draait om het proberen. Het falen. Het opnieuw proberen. En het opnieuw falen.
Het draait om mislukkingen en kleine overwinningen. Het draait om aanpassen en experimenteren. Het draait om terugblikken en vooruitkijken. Het draait om denken en doen doen doen.
Het draait om het herkennen van contradicties. En er mee leren leven.
Het is de eenvoud leren zien in het complexe en het complexe in de eenvoud. Het is het temmen van de constante smacht naar bevestiging. En het tegelijkertijd streven naar meer. Het is het volgen van de al gebaande paden en het afwijken van die paden. Het is rust creëren op hectische momenten en jezelf een schop onder de kont geven wanneer het rustig en comfortabel is.
Het draait om het accepteren van je zwakten en het inzetten op je sterkten. Het draait om het dapper genoeg zijn om hulp te vragen aan anderen en het bieden van een reikende hand aan mensen die het kunnen gebruiken.
Het draait om in onzekerheid toch stappen durven te maken. Het draait om te kort komen. Keer. Op. Keer. Het draait om jezelf constant te herpakken en het nog een kans te geven, met 10% extra. En het draait om het stilstaan bij wat je hebt (gedaan), dankbaar zijn en voldoening voelen.